Halve spreidingshoek

De halve spreidingshoek beschrijft het gebied van een lichtkegel waarin de lichtintensiteit daalt tot de helft van de maximale helderheid. Het is een centraal aspect in de karakterisering van gerichte lichtbronnen, zoals spots of schijnwerpers, die het licht gericht bundelen. De halve verstrooiingshoek definieert dus de omvang van het helderste en meest gefocuste lichtgebied, terwijl de rest van de lichtkegel een afnemende intensiteit heeft.

Een kleine halve spreidingshoek zorgt voor een smalle, precieze lichtstraal die ideaal is voor het benadrukken van kleine gebieden of objecten zoals kunstwerken of architecturale details. Een grotere halve spreidingshoek daarentegen produceert een bredere lichtbundel die beter geschikt is om grotere gebieden gelijkmatig te verlichten.

De halve stralingshoek is bijzonder relevant bij het plannen van verlichtingsconcepten omdat deze de visuele indruk en efficiëntie van de verlichting beïnvloedt. Met moderne armaturen kan de halve spreidingshoek vaak worden aangepast om zowel flexibele als precieze verlichtingsoplossingen mogelijk te maken.