Reflectie

De reflectiecoëfficiënt geeft aan welk percentage van de lichtstroom door een oppervlak wordt gereflecteerd. De regel hier is dat lichtgekleurde oppervlakken zoals witte muren een zeer hoge reflectiecoëfficiënt hebben en dus veel licht terug de kamer in reflecteren. Donkere oppervlakken hebben daarentegen een zeer lage reflectiecoëfficiënt en "slokken" als het ware een groot deel van het licht op.

Over het algemeen geldt dat hoe donkerder een kamer is geschilderd of ingericht, hoe meer licht er uiteindelijk nodig is om dezelfde verlichtingssterkte op een oppervlak te bereiken als in een lichte kamer. Het is daarom vooral belangrijk om rekening te houden met de mate van reflectie voor visuele taken zoals werkplekken, omdat goede verlichting hier een zeer belangrijke rol speelt.

Typische reflectiewaarden die als richtlijn kunnen worden gebruikt zijn onder andere

• Witte muren hebben een reflectie tot 85%.
• Lichtgekleurde houten lambrisering heeft een reflectiecoëfficiënt van ongeveer 35%
• Rode bakstenen hebben slechts een reflectie van ongeveer 15%

Bij het verlichten van een ruimte is het daarom altijd belangrijk om rekening te houden met de aard van de ruimte en het kleurenschema. Plafonds en muren moeten een hogere reflectie hebben voor een evenwichtige indruk van helderheid en moeten daarom niet te donker worden geverfd. In het geval van meubels of werkoppervlakken is de mate van reflectie sterk afhankelijk van de respectieve eisen of activiteiten die in de ruimte moeten worden uitgevoerd. De vloer speelt daarentegen geen al te grote rol, daarom is ongeveer 20% tot 40% hier voldoende.