Podświetlenie

Natężenie oświetlenia jest obliczaną wartością, która wskazuje, jak jasne jest całe pomieszczenie lub jego określony obszar. W przypadku niektórych obszarów, takich jak miejsca pracy i zakłady produkcyjne, minimalne wymagania dotyczące natężenia oświetlenia są określone w normie DIN EN 12464-1. Natężenie oświetlenia jest określane w luksach (lx) i skracane literą E. Wskazuje ono strumień świetlny emitowany ze źródła światła na określoną powierzchnię.

Jeden luks uzyskuje się, gdy strumień świetlny jednego lumena równomiernie oświetla dokładnie jeden metr kwadratowy. Jest on mierzony za pomocą luksomierza na powierzchniach poziomych i pionowych.

Ogólnie rzecz biorąc, natężenie oświetlenia nie opisuje jednak dokładnego wrażenia jasności w pomieszczeniu, ponieważ zależy ono od kilku czynników. Właściwości odblaskowe powierzchni i ścian odgrywają tutaj szczególnie ważną rolę, ponieważ na przykład biały pokój wydaje się znacznie jaśniejszy niż ciemno pomalowany pokój o tym samym natężeniu oświetlenia.

Ponadto rozkład światła lampy nie jest całkowicie jednolity, dlatego normy zwykle określają tak zwane średnie natężenie oświetlenia. Uwzględnia ona matematycznie nieregularności i może być stosowana jako standard.

Przykłady:

• Światło słoneczne: 100 000 lx
• Miejsce pracy: 500 lx
• Strefa ruchu: 100 lx
• Świeca (odległość 1 m): 1 lx