Współczynnik utrzymania

Współczynnik konserwacji służy jako podstawa harmonogramu konserwacji systemu oświetleniowego i zależy od warunków pracy lub zużycia i używanych lamp. Współczynnik ten musi być następnie określony przez planistów i operatorów, dzięki czemu nową wartość można obliczyć w następujący sposób: Wartość konserwacji = nowa wartość x współczynnik konserwacji. Zdefiniowanie współczynnika konserwacji zapobiega spadkowi natężenia oświetlenia poniżej znormalizowanego natężenia oświetlenia przed pierwszą konserwacją.

Ponieważ wartości konserwacji, takie jak natężenie oświetlenia, są znormalizowane na poziomie europejskim i dlatego nie mogą być podcinane, współczynniki konserwacji, które należy zdefiniować, nie są zawarte w żadnej normie, jednak Komitet Techniczny Oświetlenia Wewnętrznego Niemieckiego Towarzystwa Oświetleniowego, między innymi, określił warunki brzegowe.

Zalecane współczynniki konserwacji to zatem

• 0,8 dla pomieszczeń czystych lub o niskim okresie użytkowania
• 0,67 dla pomieszczeń czystych i z 3-letnim cyklem konserwacji
• 0,57 dla oświetlenia zewnętrznego
• 0,5 dla oświetlenia narażonego na silne zabrudzenia

Wszystkie te współczynniki konserwacji są jednak bardzo ogólne i uogólnione, dlatego czasami bardziej ekonomiczne jest określenie współczynnika konserwacji dla konkretnego pomieszczenia. Odgrywają tu rolę różne czynniki.

Po pierwsze, interwał wymiany lampy musi być znany w celu określenia współczynnika konserwacji strumienia świetlnego lampy ze względu na starzenie się lampy i współczynnika konserwacji awarii lampy. Po drugie, do określenia współczynnika konserwacji oprawy oświetleniowej wymagana jest częstotliwość czyszczenia oprawy, ponieważ ma ona wpływ na zabrudzenie. Ważny jest również współczynnik konserwacji pomieszczenia, ponieważ zabrudzenie otoczenia również odgrywa rolę. Jeśli wiele z tych czynników jest ostatecznie znanych, zalecany jest indywidualny współczynnik konserwacji, w przeciwnym razie należy zastosować jedną z zalecanych wartości.