Zapalnik

Wszystkie lampy, których nie można włączyć za pomocą napięcia sieciowego z gniazdka, wymagają zapłonnika. Należą do nich wysokoprężne lampy wyładowcze, takie jak lampy metalohalogenkowe lub wysokoprężne lampy sodowe. Aby je zapalić, wymagane jest określone napięcie zapłonu wynoszące od 1 kV do 5 kV, w zależności od mocy. W tym celu stosuje się zapłonnik, chyba że są to lampy z zapłonem wewnętrznym, które nie wymagają zewnętrznego zapłonnika.

Istnieją dwa różne typy zapłonników: Jeden to zapłonniki nakładane, a drugi to zapłonniki impulsowe. Te pierwsze zawierają wbudowany transformator, który generuje krótkie impulsy wysokiego napięcia. Zapłonnik musi być zamontowany w pobliżu lampy, choć ze względu na niewielkie rozmiary może być również zintegrowany bezpośrednio z oprawą oświetleniową.

Z kolei zapłonniki impulsowe nie zawierają transformatora, ale są połączone ze statecznikami, które muszą być specjalnie zaprojektowane do tego typu współpracy. W tym przypadku to statecznik podnosi napięcie do wymaganej wartości zapłonu. Wysokiej jakości kombinacje stateczników i zapłonników impulsowych często zawierają cyfrowy ogranicznik czasu zapłonu, który zapobiega cyklicznemu włączaniu i wyłączaniu świateł pod koniec ich żywotności.